Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.

Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.
Να μικρύνουμε τις αποστάσεις, να φτιάξουμε γειτονιές διαδικτυακές, να ακούσουμε τον θόρυβο του διπλανού, τον αναστεναγμό και το τραγούδι του,
το γέλιο του και την κραυγή του.

Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΖΕΙ ΜΕ ΣΟΦΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ.

Καλημέρα ... κοιμήθηκες καλά;

Να σου φτιάξω καφέ;

Μήπως κρυώνεις;

Είδα μια σκιά στα μάτια σου...

Πες μου τι σ΄ενοχλεί τώρα;

Πετάω ! όταν μου χαμογελάς έτσι.

Σου πάει αυτή η ζακέτα.

Πιστεύω πως μπορείς.

Να σου ζεστάνω το φαγητό;

Μήπως είναι ώρα να ξεκουραστείς;

Κατάλαβα πως σε πλήγωσα...

Πες μου τα λάθη που κάνω...

Τι σκέφτεσαι τώρα;

2 σχόλια:

  1. Η Αγάπη ζει με ευσπλαχνία, τρυφερότητα, ειλικρινή και ανιδιοτελή φροντίδα, αποδοχή και συγχώρεση..στο κάθε μέρα... μέρα με τη μέρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ακριβώς Γεωργία ... ευχαριστώ για το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή