Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.

Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.
Να μικρύνουμε τις αποστάσεις, να φτιάξουμε γειτονιές διαδικτυακές, να ακούσουμε τον θόρυβο του διπλανού, τον αναστεναγμό και το τραγούδι του,
το γέλιο του και την κραυγή του.

Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Τα ψηλότερα τείχη δεν είναι κτισμένα από τούβλα, αλλά από προκατάληψη.


Είναι δύσκολο να βγάλουμε τους παραμορφωτικούς φακούς που φοράμε κοιτώντας τη πραγματικότητα.

Είναι όμως αναγκαίο για να περπατάμε χωρίς να σκοντάφτουμε.

Ένας μόνον τρόπος βοηθάει: να ερχόμαστε στη θέση του άλλου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου