Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.

Να συναντιόμαστε, όλο και πιο πολλοί, όλο και πιο θαρραλέοι.
Να μικρύνουμε τις αποστάσεις, να φτιάξουμε γειτονιές διαδικτυακές, να ακούσουμε τον θόρυβο του διπλανού, τον αναστεναγμό και το τραγούδι του,
το γέλιο του και την κραυγή του.

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Ο μικρός ήρωας

Από τη μια οι Ιταλοί κι οι Γερμανοί
για να σε βρουν αναστατώνουν την Αθήνα
κι από την άλλη του πατέρα μου η φωνή:
"Νομίζω πως το κρύβει στην κουζίνα".






Εσύ να παίζεις με τον θάνατο κρυφτό
κι αυτοί να σκίζουνε τα τεύχη τα κρυμμένα,
μη σε τρομάζει το διπλό κυνηγητό,
εσύ τους Γερμανούς κι αυτοί εμένα.

Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
καλέ μου φίλε Γιώργο Θαλάσση.
Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,
μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

‎"Εγώ δεν ξεκουράζομαι ποτέ
είμαι παντού όπου το χρέος με προστάζει
κι όσο θα υπάρχουνε στη γη κατακτητές,
θα τους συντρίβω και το αίμα τους θα στάζει".
---------------------------------------------------
Δυστυχώς εγώ έβρισκα τα τεύχη δανεικά από άλλους που μπορούσαν να τα αγοράζουν. Έζησα απίστευτα ταξίδια που γέμιζαν κυρίως τα καλοκαιρινά μου μεσημέρια.

Ταυτίστηκα τόσο με τον Γιώργο Θαλάσση που συχνά στον ύπνο μου έβλεπα περιπέτειες με Γερμανούς και ήμουν εγώ ο Γιώργος Θαλάσσης.


Πού είσαι τώρα και σ' έχω χάσει,΅μικρέ μου ήρωα Γιώργο Θαλάσση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου