ΕΥΤΥΧΙΑ & ΕΠΙΤΥΧΙΑ Η ευτυχία μπορεί να είναι διαρκής κι η επιτυχία να μην κοστίζει ακριβά.

Τις ευκαιρίες δεν τις φέρνει η τύχη αλλά τις προκαλούμε εμείς όταν καλλιεργούμε μέσα μας τις συνθήκες υποδοχής τους. Το θάψιμο των νεανικών ονείρων μας δεν είναι ωριμότητα, αλλά ηττοπάθεια.

Διατηρώντας τον δημιουργικό οραματισμό μας για το μέλλον ασκούμαστε σ’ έναν αληθινό αγώνα που οδηγεί και στην επιτυχία και στην διαρκή ευτυχία.

Όσα θα σας αναπτύξω σήμερα, προέκυψαν μ’ αφορμή μια πρόσφατη συζήτησή μου μ’ έναν νέο άνδρα 35 ετών. Αν και είναι αρκετά καλλιεργημένος, παντρεμένος με δύο παιδιά, ελεύθερος επαγγελματίας πάνω στην κορύφωση της επαγγελματικής του δραστηριότητας, δεν νοιώθει ικανοποιημένος από την πορεία του.

Τον απασχολεί το γνωστό δίδυμο των προβλημάτων «ευτυχία – επιτυχία». Δεν είναι δυστυχισμένος, δεν έχει αποτυχίες αλλά δεν μπορεί να εκτιμήσει αρκετά ούτε την ευτυχία του ούτε τις επιτυχίες του. Μου εκμυστηρεύτηκε λοιπόν ότι το τίμημα των κόπων που πληρώνει για τις όποιες επιτυχίες τον βαραίνει και ότι η ευτυχία του είναι μόνον λίγες στιγμές και δεν έχει διάρκεια.

Αν φίλε αναγνώστη βρίσκεις σ’ αυτόν τον άνδρα κάτι απ’ τον δικό σου προβληματισμό, ή την δική σου ιστορία ίσως σε βοηθήσουν όσα εγώ είχα να του ειπώ επειδή τα πιστεύω κι εφαρμόζω. Αν βέβαια δεν σε απασχολεί ένας τέτοιος προβληματισμός μπορείς απλά να γυρίσεις σελίδα.

Αν σ’ ενοχλεί η στασιμότητα κι αναζητάς πιο γρήγορους ρυθμούς προσωπικής ανάπτυξης και αν κάποια ευχάριστα πράγματα έπαψαν να σε γεμίζουν όπως άλλοτε και ψάχνεσαι χωρίς να ξέρεις ακριβώς τι σου λείπει,

αν δεν μπορείς να απαντήσεις αμέσως στο ερώτημα προς τα πού πηγαίνεις αλλά κυνηγάς συνεχώς την «απόλυτη» ευτυχία χωρίς να γεύεσαι τις καλές σου στιγμές και αρκείσαι μόνον στα λίγα και μικρά καλοδεχούμενα δώρα της τύχης,

αν σνομπάρεις ή περιγελάς όσους ονειρεύονται και προσπαθούν και δοκιμάζουν το καινούργιο, ενώ εσύ καταπιάνεσαι με πράγματα που μετά από λίγο τα εγκαταλείπεις μισά και αν συγκαταλέγεις τον εαυτό σου στους πολλούς μικρούς κι ανήμπορους και δεν έχεις συγκεκριμένα σχέδια δράσης για τα επόμενα πέντε χρόνια,

αν δεν έχεις τον έλεγχο της καθημερινότητάς σου και νοιώθεις έρμαιο της τύχης, των άλλων, των πελατών σου, των αφεντικών σου,

τότε είναι σίγουρο πως κάθε μέρα στις υποθέσεις σου, ή αφήνεις ορισμένα ζητήματα στην τύχη είτε σε κάποια άλλα καθυστερείς να πάρεις αποφάσεις, όπως επίσης είναι σίγουρο πως κάθε μέρα μπορείς και κάνεις ένα σωρό επιλογές και απορρίψεις, πως από καιρό σε καιρό τολμάς και κάποιες μικρές αλλά ανώδυνες αλλαγές.

Μήπως όμως ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ;

Αν ο τρόπος ζωής σου δεν σε γεμίζει και δεν σε κάνει αρκετά ευτυχισμένο, μπορείς ΝΑ ΤΟΝ ΑΛΛΑΞΕΙΣ συνολικά.

Μήπως πιστεύεις ότι δεν μπορείς; Μήπως νομίζεις ότι αυτά τα κανονίζει η μοίρα σου, ή οι άλλοι απ’ τους οποίους εξαρτάσαι; Μήπως πιστεύεις ότι είναι πλέον αργά για να αλλάξεις ζωή; Αν πράγματι αυτά πιστεύεις, τότε

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ΛΑΘΟΣ, ούτε και μεγαλύτερη ΖΗΜΙΑ που μπορείς να κάνεις εσύ ο ίδιος στον ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ.

ΤΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΥΧΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ;

Πως κατέληξες όμως σ’ έναν τρόπο ζωής που δεν σε ικανοποιεί; Τον επέλεξες εσύ ή μήπως πιο απλά δεν επέλεξες τίποτε κι έχεις μόνον αφεθεί; Είχες ποτέ σχεδιάσει πως ήθελες να ζήσεις τη ζωή σου και δεν το επεδίωξες; Έκανες κάποιες προσπάθειες και τα παράτησες νωρίς;

Μήπως αφήνοντας στην τύχη τα πιο πολλά μικρά, καθημερινά ζητήματα, άφησες παρομοίως κι όλη τη ζωή σου στα χέρια της τύχης;

ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ;

ή απέναντι σε κάτι συγκεκριμένο που το βλέπεις να έρχεται;

Μήπως λειτουργείς με ανησυχία και σκεπτικισμό; Αν ναι, γιατί; Μήπως επειδή νομίζεις πως ο σκεπτικισμός και η ανησυχία σε κινητοποιούν μπροστά στο επερχόμενο, ή μπροστά σε όποια ενδεχόμενη εξέλιξη;

Συνήθισες να θεωρείς τον σκεπτικισμό και την ανησυχία σαν εγρήγορση, ότι έτσι σηκώνεις τα μανίκια κι ετοιμάζεσαι;

Όμως ο σκεπτικισμός με την ανησυχία σε κάνουν «βαρύ κι ασήκωτο» - δεν συμφωνείς; Ίσως δεν έχεις ακόμη καταλάβει ότι:

Ο σκεπτικισμός κι η ανησυχία σαμποτάρουν τις ευκαιρίες που έρχονται μπροστά σου.

Διότι ο σκεπτικισμός με την ανησυχία έχουν την δική τους παρέα που δεν την αποχωρίζονται ποτέ:

• την καχυποψία και την άκαμπτη αμφιβολία,
• τον φόβο του καινούριου, τον φόβο να πιστέψεις δυνατά και να ενθουσιαστείς,
• την απαισιοδοξία και την αδράνεια, το εύκολο βόλεμα, το «κάτσε στ’ αβγά σου», το «αργά και σταθερά»,
• την ατέρμονη έρευνα για να βρεθούν τα «δήθεν κρυμμένα» αρνητικά ενδεχόμενα,
• την ανεδαφική απαίτηση να έχουμε 100% σιγουριά, το «κάλιο πέντε και στο χέρι . . .»
• το κόλλημα στα αρνητικά και την υποτίμηση των θετικών κάθε νέας ευκαιρίας

Ο σκεπτικισμός – ανησυχία, μπροστά σε μια πραγματικά καλή μας ευκαιρία, μετατρέπει την απαιτούμενη δράση μας για επιτυχία,

• σε μια δυσάρεστη εμπειρία ατέρμονων θεωρητικών αναλύσεων,
• δεν αφήνει περιθώρια για μια ευχάριστη εμπειρία νέων προσπαθειών,
• πολύ περισσότερο βέβαια «απαγορεύει τις περιπέτειες», ακόμη κι αυτές που είναι πραγματικά όμορφες κι αξίζει να τις ζήσεις.

Μήπως συνεχίζεις να ακουμπάς επάνω του, ακόμη κι όταν τελικά τον ξεπερνάς κι αποφασίζεις και τολμάς και προχωράς σε μια αλλαγή ή όταν ξεκινάς μια καινούρια εμπειρία;

«Βάστα και μια πισινή» , σου λέει ο σκεπτικισμός σου κάθε φορά που τολμάς, αφού δεν τα κατάφερε να σε φρενάρει.

Κι εσύ θα τον ακούσεις για να είσαι καλυμμένος από την πιθανή απογοήτευση, σε περίπτωση που τα πράγματα δεν εξελιχθούν όπως τα περίμενες.

Είναι όμως αυτό αισιοδοξία; Είναι αληθινή πίστη στους στόχους σου; Είναι επίθεση ή μήπως καθαρή άμυνα; Ξεκινάς μια μάχη παίρνοντας μαζί σου μόνον την ασπίδα σου κι αφήνεις και το δόρυ και το σπαθί σου;

Οραματίσου τη ζωή σου δημιουργικά.

Ο δημιουργικός οραματισμός θα σε μάθει να είσαι συνετός, αντί να έχεις συντροφιά σου την ανησυχία. Θα σου δώσει την σύνεση για ασπίδα σου και τον ενθουσιασμό, την πίστη και την αισιοδοξία για δόρυ, για σπαθί και για στιλέτο σου.

ΟΡΑΜΑΤΙΖΕΣΑΙ
ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΜΕΛΛΟΝ;

Οραματίζεσαι πότε - πότε το μέλλον σου;

Βλέπεις τον εαυτό σου να διώχνει, να αφήνει, να απορρίπτει όσα τον ταλαιπωρούν και να ψάχνει, να επιδιώκει συστηματικά όλα εκείνα που τον συναρπάζουν;

Έχεις αφεθεί να ονειρευτείς, να αισθανθείς βαθιά νοερά, όλα εκείνα που έχεις ποθήσει και δεν έχεις ακόμη;

Βεβαίως και τα έχεις πολλές φορές ονειρευτεί.

Τουλάχιστον σαν παιδί και οπωσδήποτε σαν έφηβος, έχεις ονειρευτεί τις επιθυμίες σου να εκπληρώνονται. Έχεις δει τουλάχιστον κάποια λάθη των γονιών σου και έχεις υποσχεθεί στον εαυτό σου, εσύ να μην τα επαναλάβεις.

Αλήθεια, το έχεις κάνει ; Γύρνα λίγο πίσω και θυμήσου. Ίσως θα πονέσεις λίγο αλλά μην μένεις σ’ αυτόν τον πόνο. Ωρίμασες αλλά:

ΤΟ ΘΑΨΙΜΟ ΤΩΝ ΝΕΑΝΙΚΩΝ ΜΑΣ ΟΝΕΙΡΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ।

ΤΟ ΦΡΕΝΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ

Η ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΗΣΗ ΓΙΑ ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ

Ο οραματισμός λοιπόν έτσι γενικά δεν σου είναι εντελώς άγνωστος. Απλώς δεν είναι συνειδητός, δεν είναι συστηματικός, δεν είναι η καθημερινή σου συντροφιά.

Μέχρι σήμερα δεν οραματιζόσουν δημιουργικά αλλά μάλλον ονειροπολούσες πότε – πότε για παρηγοριά. Δεν είναι κακό κι ίσως να σου ήταν ένα χρήσιμο αντίδοτο για τις ματαιώσεις των επιθυμιών σου.

Όμως η μόνιμη ονειροπόληση για παρηγοριά δεν φέρνει την αλλαγή στη ζωή σου, αλλά συντηρεί τη στασιμότητά σου. Δώσε λοιπόν

ΤΟΠΟ και ΧΡΟΝΟ στα ΝΕΑΝΙΚΑ ΣΟΥ ΟΝΕΙΡΑ κι αυτά θα ΣΕ ΟΔΗΓΗΣΟΥΝ.

ΟΡΑΜΑΤΙΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ, ΧΑΡΑΞΕ ΠΟΡΕΙΑ, ΖΗΤΑ ΚΑΙ ΘΑ ΣΟΥ ΔΟΘΕΙ ! ! !

ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΣ ΟΡΑΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ο καθημερινός δημιουργικός οραματισμός για το μέλλον σου, θα σε μάθει να βρίσκεις συνειδητά το νήμα που συνδέει το παρελθόν με το παρόν και το μέλλον σου.

• Θα δυναμώσει την θέλησή σου και θα τονώσει την αισιοδοξία σου,
• θα φέρει ξανά στο φως τα κρυφά σου όνειρα και θα κάνει και τις πιο απλές επιθυμίες σου να γίνουν συγκεκριμένες επιδιώξεις και στόχοι,
• θα ζεστάνει γλυκά τα συναισθήματά σου, θα παντρέψει την λογική σου με το συναίσθημά σου,
• θα καθαρίσει την διάνοιά σου από τις όποιες αντιπαραγωγικές λογικές και στερεότυπα,
• θα οικοδομήσει την εσωτερική σου ενότητα και θα αποκαταστήσει την λαβωμένη σου αυτοπεποίθηση,

• θα σε ξανακάνει έφηβο που ονειρεύεται και θα σε μάθει τι σημαίνει «παίρνω κάθε μέρα και περισσότερο τον έλεγχο της ζωής μου»,
• θα μεγιστοποιήσει την υπευθυνότητά σου και έτσι την αποδοτικότητά σου σε όλα,
• θα σε μάθει να γεύεσαι τις μικρές επιτυχίες και να προαισθάνεσαι τις μεγάλες.
• θα σε μάθει να μην γκρινιάζεις αλλά να αγωνίζεσαι και θα σε διευκολύνει να πληρώνεις το τίμημα των στόχων σου χωρίς να βαρυγκωμάς,
• θα συνειδητοποιήσεις ότι η επιτυχία θέλει καθημερινό αγώνα - πρωταθλητισμό,
• θα ανακαλύψεις στον αγώνα την διαρκή ευτυχία που αναζητάς

Θα πεις ΝΑΙ ΤΟ ΑΞΙΖΩ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΩ.

ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΤΥΧΗ

Τα ευχάριστα πράγματα στην ζωή μας έρχονται με σιγουριά όταν συγκεντρωθούμε περισσότερο σ’ αυτά.

Τα δυσάρεστα απομακρύνονται όταν σταματήσουμε να συγκεντρωνόμαστε αποκλειστικά σ’ αυτά.

Άφησε λοιπόν στην άκρη

• τις παλιές σου αποτυχίες και τις παλιές σου απογοητεύσεις
• την γκρίνια και τα παράπονα
• μην ασχολείσαι άλλο με πληγές από το παρελθόν

άσε τον εαυτό σου να ξαναγεννηθεί, φαντάσου κάθε φορά ότι ξεκινάς από το μηδέν, μην μετράς τις αποστάσεις, προσηλώσου στο νήμα του τερματισμού κι οι αποστάσεις θα μικρύνουν.

Συγκεντρώσου ολοκληρωτικά:

• στην ευτυχία σου, στην υγεία σου, στην ευημερία σου, στην αρμονική σου συνύπαρξη με τον κόσμο,
• σε όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα και πράγματα,
• σε ό,τι όμορφο ταιριάζει στην αισθητική σου, σε ό,τι δυνατό σε γοητεύει και σε συναρπάζει,
• σε ό,τι ονειρεύτηκες από παιδί έως σήμερα

και τότε πολύ γρήγορα θ’ ανακαλύψεις:

τον τρόπο να πάρεις τα όνειρά σου από το φανταστικό βασίλειο των επιθυμιών, για να τα οδηγήσεις στον δρόμο της πραγματοποίησης

κι ακόμη ότι η τύχη δεν έρχεται από έξω αλλά από μέσα σου, καθώς και πώς ν’ αναγνωρίζεις έγκαιρα την καλή σου ευκαιρία

και τέλος θ’ ανακαλύψεις πόσο βαθιά και διαρκής είναι η αίσθηση της ευτυχίας και πόσο πιο εφικτή είναι η επιτυχία, όταν έτσι θ’ αποκτάς τον καθημερινό σταθερό έλεγχο της ζωής σου.

Αν σε κάτι επιθυμητό, πιστεύουμε βαθιά, τότε το «βλέπουμε» να έρχεται και κάνουμε ό,τι μπορούμε για να προετοιμαστούμε για την υποδοχή του.

Αυτή η προετοιμασία όμως είναι που το κάνει τελικά να έλθει και να μας βρει.

Κάθε φορά, σε μια τέτοια προετοιμασία, συμβαίνουν μικρά γεγονότα προάγγελοι αυτού που περιμένουμε κι εμείς προγευόμαστε την χαρά του επερχόμενου και αλλάζουμε βαθμιαία και ποτέ πια δεν θα είμαστε ίδιοι.

Έτσι με την αλλαγή μας αυτή έχουμε ανοίξει την πόρτα στην πιθανότητα, έτσι έχουμε σπρώξει την τύχη προς το μέρος μας.

Τις ευκαιρίες δεν τις φέρνει η τύχη αλλά τις προκαλούμε εμείς όταν καλλιεργούμε μέσα μας τις συνθήκες υποδοχής τους.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2007

ΝΙΚΟΣ Γ. ΝΗΜΑΣ