Το Μανιφέστο της αισιοδοξίας. Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα

ξένη δημοσίευση που με εκφράζει
από το Athens Voice
http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/370/το-μανιφέστο-της-αισιοδοξίας

ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ: BEETROOT

Υπάρχει μια άλλη Ελλάδα. Που δημιουργεί, που παράγει, που φτιάχνει πράγματα, που δουλεύει και θέλει να ζήσει απ’ τη δουλειά της. Μια Ελλάδα που δεν εξαντλεί την ύπαρξή της στα τηλεπαράθυρα, μια Ελλάδα που δεν ονειρεύεται να πάρει πρόωρη σύνταξη, αλλά να δημιουργήσει. Αυτή η άλλη Ελλάδα είναι η ελπίδα μας για να κάνουμε τα πράγματα όχι πάλι όπως ήταν πριν, αλλά καλύτερα, πιο ώριμα. Πιο πλούσια σε περιεχόμενο και όχι σε πλαστικά σύμβολα μιας ψεύτικης επιτυχίας.

Αυτή η άλλη Ελλάδα είναι που μας κάνει περήφανους. Ο πατριωτισμός δεν είναι οι κάθε είδους παρελάσεις, αλλά η υπεράσπιση της κοινωνίας μας. Η υπεράσπιση της δημοκρατικής δυνατότητας για μια ειρηνική, πολύχρωμη συμβίωση που αφήνει ελεύθερους τους πολίτες να εργαστούν και να δημιουργήσουν. Αυτή η άλλη Ελλάδα που μιλάει, προς το παρόν, σιγανά, είναι η αυριανή κοινωνία που θα ξεπεράσει την κρίση με νέες λύσεις. Όσο πιο ευδιάκριτη ακούμε τη φωνή της, τόσο πιο κοντά είμαστε στο τέλος των «χαμένων χρόνων». Όσο πιο καθαρή γίνεται η φωνή της, τόσο ο θόρυβος και η παραπλάνηση θα υποχωρούν. Είμαστε ό,τι κάνουμε, όχι ό,τι λέμε. Τα έργα μας, η δική μας δράση θα αλλάξει τα πράγματα. Θα ξαναβρούμε τους φίλους μας, θα ξανακερδίσουμε την πόλη μας, θα ξαναφτιάξουμε τη ζωή μας όπως τη θέλουμε. Θα επιτύχουμε γιατί το θέλουμε. Γιατί μπορούμε.

Δεν θα μας αφήσουν, αν τους επιτρέψουμε να μη μας αφήσουν. Αν αφήσουμε την παραπλάνηση, τη δημαγωγία, τη μιζέρια να μας πείσουν ότι έτσι είναι η Ελλάδα, δεν αλλάζει, είναι μια χώρα στα μέτρα τους, μια χώρα που βασιλεύει η μετριότητα. Σύμφωνοι. Τα κάναμε μούσκεμα. Κατηγορήσαμε γι’ αυτό τους πάντες και τους εαυτούς μας. Τώρα φτάσαμε όμως στον πάτο. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια ούτε για αυτοοικτιρμούς ούτε για αναζήτηση κι άλλων βολικών εχθρών να τους επιρρίψουμε τις ευθύνες. Τώρα πρέπει εμείς να βρούμε τη δύναμη και να ξεκινήσουμε την αντίστροφη πορεία. Αυτή που θα μας βγάλει από τα προβλήματα και θα μας ξανακάνει μια κοινωνία δεμένη και δημιουργική. Στους εαυτούς μας πρέπει να βρούμε αυτές τις δυνάμεις. Γιατί υπάρχουν, η Ελλάδα δεν είναι μόνο αυτή η αυτοκρατορία των μετρίων που μονοπωλούν τη δημόσια ζωή. Είναι μια χώρα όμορφη, ζεστή, φιλική, με δημιουργικούς ανθρώπους, με νέους που ασφυκτιούν εξοστρακισμένοι και λαχταράνε να μπουν στο γήπεδο να παίξουν το δικό τους παιχνίδι.

Το Μανιφέστο της αισιοδοξίας δεν μπορεί να είναι μεγάλα λόγια, γκρίνια, κλάμα, κατηγόρια. Παρά μόνο πράξεις, ατομική ευθύνη, η δράση του καθενός, η δημιουργία της παρέας, της ομάδας. Θα υποστηρίξουμε κάθε φωνή, κάθε ενέργεια, καθέναν που δουλεύει και δημιουργεί σ’ αυτή τη χώρα, θα σώσουμε ό,τι πρέπει να σωθεί. Ζούμε στην πιο όμορφη χώρα, δεν έχουμε ως κοινωνία ούτε καν δείξει τις δυνατότητές μας. Τώρα είναι η ώρα να αποδείξουμε ότι μπορούμε να κάνουμε ό,τι πρέπει. Θέλουμε καλύτερα χρόνια απ’ αυτά που ζούμε, εμείς θα τα κάνουμε να γίνουν έτσι.